–Je hoort wel eens: iemand is “tot inkeer” gekomen. Iemand heeft iets gevoeld, gezien of ervaren dat inzicht heeft gebracht, en licht werpt op de eigen patronen en aannames die op de achtergrond een rol speelden in hetgeen niet zo handig was om te doen. De term “tot inkeer komen” wordt meestal gebruikt wanneer iemand bewust wordt van handelingen of zienswijzen die niet stroken met liefdevolle benadering, sociale omgangsvormen, of flagrante inbreuken daartegen.
–De maatschappij probeert dat af te dwingen door een soort straf op te leggen. Vb einde van een vriendschap wanneer je het niet met elkaar eens bent, of het veroordelen en/of uitsluiten van mensen die niet dezelfde groepsgeest hebben, of boete en gevangenisstraf indien het flagrante inbreuken zijn.
Dit alles leidt tot polarisatie: dit is juist en dat is fout. Zonder naar diepere oorzaken te kijken. Ik verwijder me van die ander, of we stoppen het probleem in een hokje, weg uit het zicht…
Je hoort me niet zeggen dat alles mag en kan, zeer zeker niet, wat echt niet bij je past, daar mag je afstand van nemen. Wat echt niet door de beugel kan, daar mag een periode van afzondering gebruikt worden.
–De breuk of afzondering is echter niet voldoende om enig licht te werpen waarom dit gebeurd is, wat er bij jezelf binnenin geraakt is dat het zo ver gekomen is dat er een breuk ontstaat. En in geval van gevangenisstraf is begeleiding nodig om na te gaan hoe die misdaad is ontstaan.
Pas wanneer er voldoende inzicht is, kan verandering plaatsvinden.
–Dat proces ontstaat door inkeer. IN-keer. Naar binnen keren, en voelen hoe het aangebrachte resoneert.
Je kan iets mentaal bevatten en het begrijpen, maar de werkelijke inkeer komt door na te gaan wat het vanbinnen doet. Wat gebeurt er in je lichaam? Voel je weerstand? Waarom dan? Maakt het boosheid los, is er strijd omdat je iets niet wil? Of maakt het verdriet los, net omdat je iets heel graag wil? Wat maakt dat je hetgeen dat aangebracht wordt, enkel mentaal of soms niet wil bekijken? Zijn er aangeleerde patronen of aannames op de achtergrond, die zachtjesaan een nieuwe benaderingswijze mogen krijgen?
–En hoe voelt het wanneer je naar je hart gaat, de woonplaats van je ziel.
Voel hoe stil het daar is, de ziel die alleen maar ervaart, zonder sticker van goed of slecht.. Alles IS… verbonden en ondeelbaar, allemaal samen zijn we de onmetelijke ervaring die het AL in zijn totaliteit is.