Onlangs las ik een quote, ergens op internet:
Je moet niet dromen maar plannen.
Ik beweer niet dat dit steeds zo is; want dromen kunnen fantastisch zijn maar in dit geval zal het toch geweldig zijn nu het er naar uitziet dat het werkelijkheid wordt.
Reeds vele jaren ergens diep in mijn achterhoofd het verlangen om mijn leven vooral aan yoga te wijden en anderen te begeesteren om ook hetzelfde pad te volgen.
Al zeer vele jaren (meer dan 25 jaar) bezig om op diverse locaties in verschillende verenigingen mensen te inspireren tot yogabeoefening. Echter tot op heden steeds overdruk beheerst door een beroepsmatige hoofdactiviteit in de consumentenmaatschappij.
En nu toch de stap gezet, de knop omgedraaid, de stop erop, de pijp aan Maarten gegeven (en die moet maar zien wat ie er mee doet), het badwater weggegooid maar het kind gekoesterd en ….. een volgende (waarschijnlijk laatste) fase van mijn leven ingezet
De laatste dagen nog werkzaam in de rat race naar de opening van de zoveelste winkel maar dit zal de laatste zijn.
Het volgende dat ik open zal geen winkel meer zijn maar …. mijn eigen yogastudio.
Een ruimte waar het publiek niet komt om geld uit te geven aan vaak onnodige dingen, maar waar mensen iets kunnen ervaren wat ze de rest van hun leven met zich meedragen, een hulpmiddel om meer mens te worden: bezinning, zelfontplooiing, bewustwording.