Elke vorm van yoga doet in eerste instantie een beroep op de persoonlijkheid; De persoonlijkheid is onze buitenkant, onze vorm waar we de meeste tijd mee geïdentificeerd worden. Het doel van yoga is echter het loslaten van deze identificaties.
Elke houding, lichaams- en adembeweging dient als een spiegel van de persoonlijkheid op fysiek gebied. Hoe we denken, voelen en willen komen we in ons lichaam tegen maar vormt echter wel het werkterrein om tot de verbinding met ons eigenlijke wezen te komen.
Zo kunnen we ervaren dat afdwalen van de geest en ons denken, ons dieper voelen belemmert, dat het willen, ons ego, de momentbeleving tijdens yoga in de weg staat en dat onnodige spanning de openheid en doorstroming in ons lichaam tegenhouden. Door het komen tot dit inzicht kunnen we de persoonlijkheid, de identificatie met de vorm loslaten. In diepe ontspanning die het gevolg daarvan is, ervaren we het leven dat door ons heen stroomt. Zolang die stroom bestaat zonder dat we op een gedachte, een sensatie of een verlangen meegaan, kunnen we bewuster worden van de ware grond die alles draagt. Dit is de ongeïdentificeerde zuivere, onaangetaste achtergrond van het werkelijke zelf. De persoonlijkheid is er nog wel, maar ze is niet belemmerend. Het wezen wordt nu door de persoonlijkheid heen ervaarbaar. De kroonbladeren zijn ontvouwen en het wezen schijnt, de mens is in bloei.
(bij bovenstaande tekst is het boek Jnana Yoga van Cor Thelen als leidraad gebruikt en bevat aangepaste uittreksels hieruit)