Uit De weg van Zhuangzi (Chuang Tzu)
van Thomas Merton
pag 87-88

– – – – – – – – – – – – –

Er zijn geen vaste grenzen,
de tijd staat niet stil.
Niets houdt stand,
niets is definitief.
Je kunt niet de hand leggen op
een eind of een begin.

Hij, die waarlijk wijs is,
beschouwt ver en nabij als hetzelfde.
Hij verwaarloost het kleine niet
en overschat het grote niet.
Als overal de maatstaven verschillen,
hoe wil je dan vergelijken?
In één blik
omvat hij heden en verleden,
zonder smart over het verleden
of ongeduld met het heden.

Alles is in beweging.

Hij heeft ervaring in
volheid en ledigheid.
Hij doet niet groot over succes
en lamenteert niet over ongeluk.

Het spel houdt nooit op;
geboorte en dood zijn gelijk,
geen enkele periode
duurt eeuwig.

CHUANG TZU
+- 250 Jaar voor Chr.

Uit: Vorm is leegte, leegte is vorm
Comentaar op het Prajnaparamita Hartsoetra.
Door: Thich Nhat Hanh

Op een herfstdag zat ik in een park, verdiept in de contemplatie van een heel klein maar prachtig, hartvormig blad. Het was bijna rood van kleur en hing nog net aan een tak, bijna klaar om naar beneden te vallen. Ik bleef er een hele tijd staan en stelde het blad verschillende vragen….
Ik vroeg het blad of het bang was omdat het herfst was en de andere bladen vielen.
Het blad vertelde me:
“Nee. De hele lente en zomer was ik volop in leven. Ik werkte hard en hielp de boom te voeden en veel van mij zit in de boom.
Zeg alsjeblieft niet dat ik alleen maar deze vorm ben. De vorm van een blad is maar een heel klein deel van mij. Ik ben de hele boom.
Ik weet dat ik al in de boom zit en als ik terugga naar de bodem ga ik door met de boom te voeden. Daarom maak ik me geen zorgen. Als ik deze tak verlaat en naar de grond dwarrel, zal ik naar de boom zwaaien en haar zeggen: “Ik zie je gauw weer terug.”.”…
Die dag waaide het en na een tijdje zag ik dat het blad van de tak viel en naar beneden dwarrel­de, vrolijk dansend omdat het al zwevend zichzelf al in de boom zag. Het was gelukkig.
Ik boog mijn hoofd en wist dat we veel moeten leren van het blad, omdat het niet bang was – het wist dat niets kan worden geboren en niets kan sterven.

Vandaag
wil ik leven
vanuit een diepe verbinding
met mijn ware zelf
verbonden met de hartenklop
van het Leven
vanuit de Bron
van al wat is.
Ik laat alle gedachten en gevoelens
die mij nu omringen
liefdevol los
en richt mijn aandacht
naar een punt van volmaakte rust
diep in mijn hart.

Ik adem doorheen dit punt
van absolute stilte
en word mij volledig bewust
van mijn aanwezigheid
hier en nu.

In de stilte van
dit volmaakte moment
voel ik mij volledig gedragen
en liefdevol omringd
door al wat is.

Elke cel van mijn wezen
versmelt met de eeuwige ruimte
van waaruit alle leven ontspringt.

Ik ben ruimte.
Ik ben pure liefde.
Ik ben zuivere kracht.
Ik ben van een volmaakte schoonheid.
Ik ben heel
en verbonden met alle leven……………

Alleen Liefde leidt ons tot inzicht,
want Liefde is de uiteindelijke betekenis van alles om ons heen.
Zij is niet alleen een gevoel: zij is de waarheid zelve.
Zij is de vreugde, die de wortel is van alle schepping.
het Goddelijk bewustzijn.
En om dat Allerhoogste te benaderen, dat in de wereld om ons zowel als in onze eigen ziel aanwezig is,
moeten wij ons bewustzijn verheffen tot die Goddelijke Liefde.
Door Liefde is de wereld geboren,
door Liefde wordt zij onderhouden,
naar Liefde streeft zij,
door Liefde gaat zij verder.

Kahlil Gibran

Sri Aurobindo schrijft over Yoga het volgende:

“Het ware, volledige doel en nut van yoga kan enkel bereikt worden als de bewuste yoga in de mens, zoals de onbewuste yoga in de natuur, uiterlijk samenvalt met het leven zelf, zowel het pad als de verworvenheid bekijkend, in een volmaakter en meer verlichte zin kunnen zeggen:’Alle leven is yoga’.
In alle facetten van je wezen één zijn met wat het allerhoogste is, dat is yoga.
In alle facetten van je wezen één zijn met dat wat het AL is, dat is yoga.
In je geest en met alle inzicht in je hart en in al je leden één zijn met de God in de mensheid, dat is yoga.
Één zijn met de natuur en met alle wezens, dat is Yoga.”.

Sluit je ogen
en voel je hart,
voel je ziel,
die binnen in je is,
dat punt van rust,
en opperste zuiverheid,
dat is je ware IK.
Vraag het je te leiden,
door een wereld van twijfel en pijn,
niets kan je overkomen,
want jij bent één en eeuwig
en niets kan je deren.
Je vlees kan sterven,
je ego kan gekrenkt worden,
maar wie je in wezen bent is
rust.

Voel de stilte, diep binnen in je is
stilte.
Laat je door deze stilte leiden,
koester deze stilte,
heb deze stilte lief.
Het is de stilte die je geluk kan brengen,
het is de stilte die liefde is.
Verlies je niet in uiterlijkheden.
Voel de stilte en wees dankbaar,

Wees passief en voel alleen maar.
Je hoeft nergens heen,
deze plaats is genoeg,
alles, ja alles is hier voorhanden.
Voel de rust die binnen in je is,
en laat haar zegen binnenkomen.

(gedeelte uit een gedicht van Roeland de Looff)

Rumi leefde van 1207 tot 1273 en was filosoof en dichter van Perzische afkomst en soefi mysticus. Rumi is één van de belangrijkste personen uit de Perzische dichtkunst voor zijn religieuze dichten die God prezen. Hij was toen de leidende figuur van de soefi beweging. Hij filosofeerde met name over de voordelen van verdraagzaamheid. Hij stichtte er onder andere de dansende derwisjen, een soefi orde van religieuze dansers en muzikanten. In de dans draaien zij om hun as, waarbij zij mediteren en de naam van God aanroepen.

De Herberg

Dit mens-zijn is een soort herberg:
elke ochtend weer nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
Een flits van inzicht komt
Als een onverwachte gast.
Verwelkom ze;
ontvang ze allemaal gastvrij!
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen om plaats te maken voor extase.
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns en vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd om jou als raadgever te dienen.

Ik heb de gewoonte om bij het begin en einde van de wekelijkse bijeenkomst een tekstje voor te lezen ter overweging, om eens bij stil te staan, om over na te denken en op je te laten inwerken. De onderwerpen van deze tekstjes kennen we vaak allemaal wel, echter door de drukke maatschappij vergeten we vaak het belang hiervan.
Tijdens een van de laatste lessen is mij gevraagd of ik deze tekstjes ter beschikking wilde stellen en de eenvoudigste manier leek mij om deze in de blog op te nemen dus bij deze.

Deze week had ik een stukje uit een tekst van Thich Nhat Hanh.
Thich Nhat Hanh is een Vietnamese boeddhistische monnik, vredesactivist, dichter en schrijver die als banneling een groot deel van zijn leven in Frankrijk heeft gewoond. Op internet kan je veel informatie over hem vinden.

“Elke ochtend als we wakker worden hebben we weer 24 splinternieuwe uren om te leven. Wat een kostbaar geschenk! Het ligt in ons vermogen zo te leven dat deze 24 uur onszelf en anderen vrede en geluk brengen. Vrede is hier en nu te vinden, in alles wat we zien en doen. De vraag is alleen: zijn we ermee in contact? Verlichting, vrede en vreugde kunnen ons niet door een ander geschonken worden. De bron zit in onszelf. Om werkelijk te leven, moeten we terugkeren naar het nu. Het voertuig dat ons naar het heden terugbrengt is onze bewuste ademhaling.”

“Het is een groot voorrecht om in deze drukke maatschappij af en toe met je aandacht naar de adem terug te kunnen gaan. Op elk moment van de dag kun je je op je ademhaling richten waar je ook bent en wat je ook doet; niet alleen wanneer je in de meditatieruimte zit maar ook als je thuis of op kantoor aan het werk bent of als je in de auto of de bus zit. Er zijn allerlei oefeningen die je kunnen helpen om met je aandacht bij de adem te blijven en te verwijlen in het hier en nu “

Het eerste wat opviel wanneer ik via de Tramstraat de oude vervallen ruimte zag was de oude verweerde groene poort van twee naar binnen draaiende grote deuren Een hoek rechts van de rechterdeur leek wat nieuwer, maar qua structuur hetzelfde. Er was lange tijde geleden iemand die uit de Gildenstraat kwam ingereden en daardoor was dat stuk vervangen vernam ik later van een buur.
Ik was nog op zoek naar een naam voor de yoga-studio (ondertussen is het dus atelier geworden) en al vele namen waren bij mij opgekomen maar ofwel te ingewikkeld klinken, of reeds door iemand anders gebruikt voor bijvoorbeeld zijn of haar website of te moeilijk om uit te spreken of niet helemaal de bedoeling verwoordden die ik aan de yogaruimte wou geven. En plots kwam het in mij op dat die poort toegang diende te verlenen aan degene die dat wou aan een plek om tot zichzelf te komen, een plaats voor zelfrealisatie,…., hierbij vooral gebruikmakende van de handvaten die yoga hiervoor aanbiedt.

Nu is mijn sanskrietkennis (sanskriet is de oude indo-arische taal waarvan vele yoga-gerelateerde geschriften gebruik maken) niet zo goed dat ik meteen wist wat ‘poort’ betekende, dus gaan googlen. Daar kwam ik als 1 van de vertalingen het sanskrietwoord Dvarata tegen. En als je dan verder de betekenissen van Dvarata gaat opzoeken dan vind je o.a. toegang, weg, zijnde de weg tot of de gelegenheid voor…, deur, ingang, opening. Dit zou het dus worden: de …. tot intensere levensbeleving.

Dvarata Yoga.

De naam ‘Yoga-atelier’ in plaats van yogastudio of yogazaal, yogaruimte,…. De reden voor deze benaming ligt eigenlijk voor de hand. De ruimte is vele jaren geleden een kunstatelier geweest. Ik ben hier achter gekomen doordat bij het verwijderen van kalk en verfresten van de muur er op regelmatige afstanden namen te voorschijn kwamen en bij het nazoeken op Google bleken dit namen te zijn van beeldende kunstenaars. Nog even nagevraagd in de buurt en de oudere bewoners konden zich hier wel wat van herinneren. Omdat de ruimte dusdanig in verval was geraakt, niet onderhouden, het water met bakken door het dak naar binnen kwam is het atelier verdwenen.

Als je op internet de betekenis van het woord ‘atelier’ gaat opzoeken dan vind je onder andere de volgende uitleg:

– Een atelier is een werkplaats, meestal die van een beeldend kunstenaar….

-Atelier een werkplaats waar je je kunt concentreren op dingen die je doet …

Fysieke aspecten van yoga (Hatha Yoga,…) kan je hier in terug vinden. Het yoga-atelier is een werkplaats; er wordt gewerkt, gewerkt aan jezelf, aan een intensere en bewustere levensbeleving, aan eenheidsbeleving, aan de harmonie tussen lichaam, geest en ziel. abhyasa vairagyabhyam tat nirodhah (yoga sutra 1.12) Door voortdurende oefening en totale onthechting bekomt men beheersing (richting geven, bemeesteren, regulatie, integreren, coördineren, begrijpen, kalmeren, verstillen, opzij zetten van de wervelingen van de geest).

Belangrijk is dat men zich ten volle concentreert op de dingen die men doet, de houdingen die men aanneemt en de bewegingen die men uitvoert. De zesde stap in het Raja Yogapad van Patanjali is Dharana; concentratie

De bewegingen en houdingen die men aanneemt dienen vloeiend en sierlijk uitgevoerd te worden. Ik vergelijk de yogabewegingen vaak met dansen en in die zin zijn we met kunst bezig. Trouwens de dansende Shiva is één van de belangrijkste yogahoudingen.